Operowa Niedziela w RMF CLASSIC - Vincenzo Bellini: I Puritani

W najbliższą niedzielę prawdziwa gratka dla fanów Marii Callas!

Zapraszam do słuchania punkt 21:00 w Rmf Classic :)

Okładka ze strony http://www.qobuz.com

Maria Callas, Giuseppe di Stefano, Nicola Rossi-Lemeni, Rolando Panerai, Angelo Mercuriali, Aurora Cattelani, Tullio Serafin, Orchestra e Coro del Teatro alla Scala.

 

Purytanie (I Puritani)

Muzyka: Vincenzo Bellini

Libretto: Carlo Pepoli

Premiera: Paryż

Osoby:

• Lord Walter Walton (Gualtiero Valton), purytanin – bas
• Sir George (Giorgio), brat Waltona – bas
• Elwira (Elvira), córka Lorda Waltona – sopran
• Ryszard (Riccardo) Forth, pułkownik, purytanin – baryton
• Lord Artur Talbot (Arturo Talbo), zwolennik Stuartów – tenor
• Sir Bruno Robertson, purytanin, przyjaciel Ryszarda – tenor
• Henrietta (Enrichetta), wdowa po Karolu I Stuarcie – (mezzo)sopran
• żołnierze, purytanie, szlachcianki, paziowie, służba, lud – chór

Opera w trzech aktach. Akcja rozgrywa się w XVII wieku, w Szkocji. 

 

Akt I Odsłona 1 

Sir Richard Forth bez wzajemności kocha córkę lorda Waltona, gubernatora twierdzy purytanów. Ryszard wie, że Elwira kocha lorda Artura Talbota, zwolennika dynastii Stuartów. Z bólem opowiada przyjacielowi, Bruno Robertonowi, o swych uczuciach. 

Odsłona 2 

Lord Walton, wiedząc o miłości Sir Richarda do Elwiry, waha się, czy zezwolić na jej związek z Arturem. Wreszcie dla szczęścia córki, wyraża zgodę na małżeństwo. Elwira dowiaduje się tego od stryja. 

Odsłona 3 

Lord Artur przybywa do zamku z orszakiem i darami na uroczystość zaręczyn. Zachwyt budzi biały welon ślubny, który Elwira przymierza z dziecinną radością. Na zamku Artur poznaje tajemniczą lady Willford. W rzeczywistości jest to królowa Henrietta, wdowa po królu Karolu I Stuarcie, ściętym z wyroku cromwellowskiego parlamentu. Ponieważ grozi jej śmierć, Artur narażając swe szczęście i życie wyprowadza królową, ubraną w welon Elwiry. Straże nie zatrzymują ich. Sir Richard Forth, który rozpoznał królową, pozwala im wyjść. W ten sposób chce pozbyć się przeciwnika. Elwira, na wieść o ucieczce Artura z obcą kobietą, popada w obłęd. 

Akt II 

Sir Richard oznajmia żołnierzom, że Artur został pojmany, a purytański parlament wyjął go spod prawa i skazał na śmierć. Obłąkana Elwira krąży po obozie wojsk purytańskich i opowiada o swej miłości. Stryj Elwiry wierzy, że widok Artura przywróci jej zdrowie. Prosi Sir Richarda, jako komendanta wojskowego, by wstrzymał egzekucję. Richard jednak odmawia udając, że nie pozwala mu na to honor i patriotyzm. Swym fanatyzmem zaraża Sir George'a, który sprzyjał Arturowi.

Akt III 

Artur ucieka z więzienia i spotyka Elwirę, która na jego widok odzyskuje jasność umysłu. Ucieczka zostaje odkryta. Znów pojmanego Artura ratuje od śmierci goniec Cromwella przynosząc dekret o ogólnej amnestii. Lord Artur odzyskuje wolność i może poślubić Elwirę. 

(Streszczenie libretta według "Przewodnika operowego" J. Kańskiego)